اجتماعی

میفرمود گرفتارى ما از دست مردم زیاد است اگر دعوت کنیم آنها را بحقیقت نمى‏پذیرند اگر آنها را رها کنیم جز بوسیله ما هدایت نخواهند یافت، باز میفرمود مردم هرگز عیبجوئى از ما نمیکنند. ما اهل بیت رحمت و درخت نبوت و معدن حکمت و جایگاه آمد و رفت ملائکه هستیم و بر خاندان ما وحى نازل شده.‏

 کافى- چند نفر خدمت حضرت باقر رسیدند دیدند یکى از فرزندانش مریض است امام خیلى ناراحت و افسرده است و قرار ندارد. با خود گفتند اگر پیش آمدى بکند میترسیم که با وضع ناجورى روبرو شویم. اتفاقا چیزى نگذشت که صداى ناله و فریاد از میان خانه بلند شد دیدند امام علیه السلام آمد ولى گشاده رو بر خلاف وضعى که قبلا داشت. عرضکردند فدایت شویم ما میترسیدیم که اگر چنین اتفاقى بیفتد شما را در یک افسردگى ببینیم که ما هم افسرده شویم فرمود ما دوست داریم عافیت و سلامتى را براى کسى که او را دوست داریم ولى وقتى امر خدا آمد تسلیم در مقابل فرمان خدا هستیم.‏

کافى- ابو الجارود گفت حضرت باقر فرمود هر وقت حدیثى بشما گفتم مدرک آن را از قرآن بخوانید در ضمن حدیث فرمود خدا نهى کرده از پر حرفى و از بین بردن مال و زیاد سؤال کردن.

عرضکردند آقا مدرک این فرمایش از قرآن چیست؟ فرمود این آیه‏

(لا خَیْرَ فِی کَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ ) (النساء : 114 ) « در بسیارى از سخنان‏آنها، خیر و سودى نیست» و فرموده  (وَ لا تُؤْتُوا السُّفَهاءَ أَمْوالَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیاماً) (النساء :5) «اموال خود را، که خداوند وسیله قوام زندگى شما قرار داده، به دست سفیهان نسپارید» و میفرماید  (و لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُم ) (ْالمائدة : 101 ) «از چیزهایى نپرسید که اگر براى شما آشکار گردد، شما را ناراحت مى‏کند»

 

برگرفته ازنرم افزار گنجینه روایات نور،کتاب زندگانى حضرت سجاد و امام محمد باقر علیهما السلام