اجتماعی

روایت است از پیغمبر (ص) که او فرمود: چون روزه شوى باید که گوش تو و چشم تو روزه باشد و روزی که روزه داری،  مثل روز افطار (روزی که روزه نیستی) نباشد. کاشف الاستار، (ترجمه جامع الاخبار)، ص 87   

خداوند متعال به رسولش (ص) فرمود: یا احمد (ص) عبادتى پیش من دوست‏تر از سکوت و روزه گرفتن نیست. پس هر کس روزه بگیرد و زبانش را حفظ نکند، مانند کسى باشد که به نماز ایستاده و حمد و سوره را نخوانده. پاداش ایستادن به او می دهم ولى پاداش عبادت‏کنندگان باو نمی دهم. ارشاد القلوب، ترجمه رضایى، ج‏1، ص 474   

پیغمبر (ص) فرمود: که هر که روزه دارد ماه رمضان را در گوش داشتن و خاموشى و باز داشتن گوش و چشم و زبان و دست و عضوهاى خود را از حرام و دروغ و غیبت و آزار قربت یابد از خداى تعالى جلّ شانه در روز قیامت تا آنکه زانو بزانوى ابراهیم علیه السلام زند   کاشف الاستار، (ترجمه جامع الاخبار)، ص 87   

جابر بن یزید جعفى از امام محمد باقر علیه السلام که رسول خدا (ص) به جابر بن عبد اللَّه انصارى فرمود : اى جابر این ماه رمضان هر که روزه دارد روز آن را و قیام نماید در بعضى از شب آن و نگاهدارد شکم و فرج خود را و بازدارد زبان خود را، درپایان ماه رمضان، از گناهان خود بیرون رود. کاشف الاستار (ترجمه جامع الاخبار)، ص 88   

امام صادق (ع) : روزه گرفتن تنها جلوگیری از خوردن و آشامیدن نیست . مریم مادر عیسی (ع) گفت :  «من نذر کرده ام که برای خدای رحمان روزه باشم» یعنی جز به ستایش خدای رحمان، دهان خود را باز نکنم . اگر روزه گرفتید، زبان خود را حفظ کنید. چشم خود را از نگاه کردن به چیزهای حرام ببندید، نزاع مکنید، حسادت نکنید، هرگاه روزه گرفتی و دهان خود را از نوشیدنی و خوردنی بستی، باید گوش و چشم تو نیز از حرام و ناشایست بسته شود، بحث و جدل مکن، خادمت را با نیش زبان آزار مده (خادمت را با ناسزا اذیت مکن)، آرامش و وقاری که ویژه روزه داری است را از دست مده. مبادا روزی که روزه هستی اعمالت با روزهای قبل که روزه نیستی یکسان باشد.  گزیده کافی جلد 3 صفحه 135

مولا علی (ع) : روزه پرهیز از حرامها است، همچنانکه شخص از خوردنی و نوشیدنی پرهیز می کند.  بحارالانوار جلد 93 صفحه 249

امام صادق (ع) فرمود : آنگاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند. (یعنی از گناهان پرهیز کند) الکافی جلد 4 صفحه 87 حدیث 1

حضرت زهرا (ع) فرمود : روزه داری که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه اش به چه کارش خواهد آمد؟  بحارالانوار جلد 93 صفحه 295

مولا علی (ع) : چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد و چه بسا شب زنده داری که از نمازش جز بی خوابی و سختی سودی نمی برد.  نهج البلاغه حکمت 145

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله زنى را شنید که کنیزیش را دشنام می ‏گفت در حالى که روزه ‏دار بود ، پس رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله فرمود تا طعامى حاضر کردند، و آن زن را فرمود: بخور، زن گفت: من روزه دارم، پس پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله فرمود: چگونه روزه دار هستى در حالى که کنیزت را دشنام گفتى؟! روزه تنها امساک از خوردنى و نوشیدنى نیست .  من لایحضرالفقیه جلد 2 صفحه 438