سفارش تبلیغ
صبا ویژن

احکام روزه و روزه داری (بخش اوّل)

سلام به خدمت دوستان عزیزم؛

با توجه به اینکه به ماه مبارک رمضان نزدیک میشویم این فکر به ذهنم زد که احکامی که در مورد مسائل روزه بیان شده است را برای مخاطبان عزیز روی بلاگ قرار دهم تا اگر نتوانستیم که به رساله ها رجوع کنیم،همینکه در اینترنت میگردیم به احکام این ماه عظیم هم آگاه بشویم.

ضمناً باید عرض کنم که در این پست ها بنده فقط مطالب کلّی را درج کرده ام، اما اگر شما عزیزان سؤالاتی داشتید که مسائل ریزتری را شامل میشد،آنها را در قسمت نظرات برایم بفرستید تا انشاالله پاسخ آنها را نیز در پست های ویژه ای حد اکثر ظرف 24 ساعت برایتان در بلاگ قرار دهم.

برای سلامتی و تعجیل در فرج حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) 3 صلوات ختم بفرمایید

 

1739- اول ماه به پنج چیز ثابت مى شود:

اول- آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم- آن کـه عـده اى کـه از گـفـته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند ماه رادیده ایم، و همچنین است هر چیزى که بواسطه آن یقین پیدا شود.

سوم- آن که دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم به شرط این که صفت ماه را بر خلاف یـکـدیـگر نگویند و قول آنها قابل تصدیق باشد، پس اگر برخلاف هم صفت ماه را بگویند یا هوا ابر باشد و یا اگر آسمان صاف باشد هیچ کس غیر از دونفر نبیند کفایت نمى کند.

چـهـارم- آن کـه سـى روز از اول ماه شعبان بگذرد که بواسطه آن، اول ماه رمضان ثابت مى شود، وسى روز از اول رمضان بگذرد که بواسطه آن، اول ماه شوال ثابت مى شود.

پنجم- آن که حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

رساله عملیه حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (دامت برکاته)

 

1739-اول ماه به چهار چیز ثابت مى شود:

اول: آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم: عـده اى کـه از گـفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند ماه را دیده ایم و هم چنین است هر چیزى که به واسطه آن یقین یا اطمینان پیدا شود.

سـوم: دو مـرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم، ولى اگر صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، اول مـاه ثابت نمى شود، و هم چنین است اگر شهادت آنان مبتلى به معارض- یا در حکم معارض- باشد مثلا اگـر گروه زیادى از مردم شهر استهلال نمایند، ولى بیش از دو نفر عادل کسى دیگر ادعاى رؤیت ماه را نـکـنـد، یا آن که گروهى استهلال کنند، و دو نفر عادل از میان آنان ادعاى رؤیت کنند، و دیگران رؤیت نـکنند، حال آن که دو نفر عادل دیگر در میان آنها باشد که در دانستن جاى هلال و در تیزبینى و در دیگر خصوصیات مانند آن دو عادل اول باشند، در این چنین موارد اول ماه به شهادت دو عادل ثابت نمى شود.

چـهـارم: سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن اول ماه رمضان ثابت مى شود، و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه شوال ثابت مى شود.

رساله عملیه حضرت آیت الله سیستانی (دامت برکاته)

 

1456-اول ماه از پنج طریق ثابت مى شود:

1ـ دیدن ماه با چشم، اما دیدن با دوربین و وسایل دیگرى از این قبیل کافى نیست.

2ـ شهادت عده اى که از گفته آنها یقین پیدا شود (هر چند عادل نباشند، همچنین هر چیزى که مایه یقین گردد).

3ـ شهادت دو مرد عادل، ولى اگر این دو شاهد صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، یا نشانه هایى بدهند که دلیل بر اشتباه آنهاست به گفته آنها اول ماه ثابت نمى شود.

4ـ گذشتن سى روز تمام از اول ماه شعبان که اول ماه رمضان با آن ثابت مى شود، یا گذشتن سى روز تمام از اول ماه رمضان که اول ماه شوال ثابت مى شود (البته این در صورتى است که اول ماه قبل مطابق همین طریق ثابت شده باشد).

5ـ حکم حاکم شرع، به این صورت که براى مجتهد عادلى اول ماه ثابت شود و سپس حکم کند که آن روز اول ماه است، در این صورت پیروى از او بر همه لازم است، مگر کسى که یقین به اشتباه او دارد.

رساله عملیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی (دامت برکاته)

 

1811-اول ماه به پنج چیز ثابت مى شود:

اول: آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم: عده اى که از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند: «ماه را دیده ایم» و همچنین است هر طریقى که به واسطه آن یقین یا اطمینان به اول ماه پیدا شود.

سوم: دو مرد عادل بگویند: «در شب ماه را دیده ایم» ولى اگر صفت ماه را برخلاف یکدیگر بگویند یا شهادت آنان خلاف واقع باشد، مثل این که بگویند: «داخل دایره ماه طرف افق بوده»، اول ماه ثابت نمى شود؛ اما اگر در تشخیص بعضى از خصوصیات اختلاف داشته باشند، مثل آن که یکى بگوید: «ماه بلند بود» و دیگرى بگوید: «بلند نبود»، با گفته آنان اول ماه ثابت مى شود.

چهارم: سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت مى شود و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه شوال ثابت مى شود.

پنجم: حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

رساله عملیه حضرت آیت الله موسوی اردبیلی (دامت برکاته)

 

1727-اول ماه به پنج چیز ثابت می شود :

اول : آنکه خود انسان ماه را ببیند .

 دوم : عده ای که از گفتة آنان یقین پیدا می شود ، بگویند ماه را دیده ایم . و همچنین است هر چیزی که به واسطة آن یقین پیدا شود .

سوم : دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم ، ولی اگر صفت ماه را برخلاف یکدیگر بگویند و یا آسمان صاف باشد و جمعیت زیادی با دقت تمام برای دیدن ماه اجتماع کنند و نبینند در این صورت که احتمال عقلانی برای اشتباه آن دو نفر هست بگویند ، اول ماه ثابت نمی شود . اما اگر در تشخیص بعض خصوصیات اختلاف داشته باشند مثل

آنکه یکی بگویدماه بلند بود و دیگری بگوید نبود به گفتة آنان اول ماه ثابت می شود .

چهارم : سی روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطة آن ، اول ماه رمضان ثابت می شود و سی روز از اول رمضان بگذرد که به واسطة آن ، اول ماه شوال ثابت می شود .

پنجم : حاکم شرع حکم کند که اول ماه است .

رساله عملیه حضرت آیت الله نوری همدانی (دامت برکاته)

منبع:2taii.mihanblog.com


احکام روزه و روزه داری (بخش دوّم)

سلام به خدمت دوستان عزیزم؛

با توجه به اینکه به ماه مبارک رمضان نزدیک میشویم این فکر به ذهنم زد که احکامی که در مورد مسائل روزه بیان شده است را برای مخاطبان عزیز روی بلاگ قرار دهم تا اگر نتوانستیم که به رساله ها رجوع کنیم،همینکه در اینترنت میگردیم به احکام این ماه عظیم هم آگاه بشویم.

ضمناً باید عرض کنم که در این پست ها بنده فقط مطالب کلّی را درج کرده ام، اما اگر شما عزیزان سؤالاتی داشتید که مسائل ریزتری را شامل میشد،آنها را در قسمت نظرات برایم بفرستید تا انشاالله پاسخ آنها را نیز در پست های ویژه ای حد اکثر ظرف 24 ساعت برایتان در بلاگ قرار دهم.

برای سلامتی و تعجیل در فرج حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) 3 صلوات ختم بفرمایید

 

1559- روزه آن اسـت که انسان براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب ازچیزهایى که روزه را باطل مى کند وشرح آنها بعدا گفته مى شود خوددارى نماید.

مساله 1559- لازم نـیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند، یا مثلا بگوید:فردا را روزه مى گیرم، بلکه همینقدر که براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را بـاطـل مـى کـنـد انجام ندهد کافى است و براى آن که یقین کندتمام این مدت را روزه بوده، باید مـقـدارى پـیـش از اذان صبح ومقدارى هم بعد ازمغرب، از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.

1560- انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن، نیت کند وبهتر است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.

1561- وقت نیت روزه ماه رمضان از اول شب است تا اذان صبح.

1565-اگـر بـداند ماه رمضان است وعمدا نیت روزه غیر رمضان کند، نه روزه رمضان حساب مى شود و نه روزه اى که قصد کرده است.

رساله عملیه حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (دامت برکاته)

 

1559-لازم نـیـسـت انـسـان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید فردا را روزه مى گیرم، بلکه همین قدر که بنا داشته باشد براى انجام خواست خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کارى که روزه را باطل مـى کند انجام ندهد کافى است، و براى آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام کارى که روزه را باطل مى کند خوددارى نماید.

1560- انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نیت کند و بهتر آن است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید.

رساله عملیه حضرت آیت الله سیستانی (دامت برکاته)

  

 

1547- فضیلت روزه

یکی از عبادات مهم اسلامی ، بلکه کلیة ادیان الهی روزه است و در فضیلت و اهمیت و فلسفة آن ، احادیث بسیاری از اهل بیت عصمت و طهارت (سلام الله علیهم ) صادر گردیده است .حضرت صادق (علیه السلام) فرمود که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) به اصحاب خود فرمودند : «آیا به شما خبر بدهم از اعمالی که هرگاه به انجام قیام کنید شیطان به اندازة فاصله مشرق از مغرب از شما دور می شود ؟ »اصحاب در پاسخ گفتند : بفرمایید .

حضرتش فرمودند : روزه گرفتن شیطان را رو سیاه و ناامید می کند و دادن صدقه در راه خدا ، پشت او را میشکند و دوست داشتن مسلمانان یکدیگر را در راه خدا و کمک کردن به یکدیگر در راه انجام کارهای نیک ، ترفندها و نقشه های او را ریشه کن می سازد و توبه کردن گردنش را قطع می کند و برای هر نعمتی که خداوند به انسان عنایت فرموده است زکاتی هست و زکات بدنها (ی سالم) روزه گرفتن است »

و نیز حضرت صادق (علیه السلام ) فرمودند : « هرکس در روزهایی که هوا گرم است روزه بگیرد و تشنه شود ، خداوند به تعداد زیادی از فرشتگان امر می کند که به او بشارت به پاداش الهی بدهند و هنگامی که او به امید پاداش و ثواب ، این تشنگی را تا وقت افطار تحمل میکند خداوند اورا مورد لطف و عنایت خویش قرار داده به او می گوید : به خوشبویی وپاکیزگی نایل گردیدی، از آن پس به فرشتگان می فرماید : شما گواه باشید که من گناهان او را بخشیدم . »

حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم )فرمودند : « خواب روزه دار عبادت و نقس کشیدن او ثواب تسبیح دارد.»

 و نیز حضرتش فرمود : « برای روزه دار دو خشنودی وجود دارد :

1- خشنودی در موقع افطار .(مسرت احساس عمل به وظیفة اسلامی)

2- خشنودی در روز قیامت . (موقع گرفتن پاداش خداوندی )»

حضرت موسی بن جعفر (علیه السلام ) فرمودند :« دعای روزه دار در موقع افطار در درگاه حضرت حق مستجاب می شود .»

حضرت رضا (علیه السلام ) فرمودند :« فلسفة روزه داشتن این است که انسان گرسنگی و تشنگی را لمس کند و حالت خضوع و خشوع در او پدید بیاید و به ضعف خود پی ببرد و غرور وی در هم شکسته شود و برای تحصیل صبر ، تمرین و ممارست کند و متذکر سختیهای روز قیامت گردد و ناراحتی فقرا را که در مضیقة اقتصادی می باشند درک نماید و به فکر کمک و مساعدت نسبت به آنها بیفتد .»

علی بن عبدالعزیز که یکی از محدثان است می گوید حضرت صادق (علیه السلام)به من فرمودند :«به توخبر بدهم که اصل اسلام وفرع آن واوج عظمت وقله شکوه آن چیست ؟» عرض کردم : بفرمایید .

فرمودند : اصل اسلام  نماز و فرع آن زکات است و اوج عظمت و قلة شکوه اسلام ، جهاد در راه خدا است .

سپس فرمودند :« به تو بگویم که درهای خیر از کدام راه به روی انسان گشوده می شود؟ روزه گرفتن ، (که)سپر آتش جهنم است. »

حضرت پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) فرمود:« خداوند فرموده است:روزه برای من است و پاداش آن را من خودم می دهم .»

احکام روزه

روزه آن است که انسان برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از چیزهائی که روزه را باطل می کند و شرح آنها بعداً گفته می شود خودداری نماید .

نیت روزه

 (مساله 1547) لازم نیست انسان نیت روزه راقلب خود بگذارند ، مثلاً بگوید فردا را روزه می گیرم ، بلکه همین قدر که برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد کافی است و برای آنکه یقین کند تمام این مدت را روزه بوده ، باید مقداری پیش ازاذان صبح و مقداری هم بعد از مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می کند خودداری نماید .

1548- انسان می تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه فرادی آن نیت کند و بهتر است که شب اول ماه هم نیت روزه همه ماه را بنماید .

1549- نیت روزه ماه رمضان وقت معین ندارد تا اذان صبح هر وقت نیت روزه فردا بکند اشکال ندارد .

1550- وقت نیت روزة مستحبی از اول شب است تا موقعی که به اندازة نیت کردن به مغرب وقت مانده باشد که اگر تا این وقت کاری که روزه راباطل می کند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبی کند روزه او صحیح است .

1551- کسی که پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است ، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت کند ، روزه او صحیح است چه روزه او واجب باشد چه مستحب . و اگر بعد از ظهر بیدار شود ، نمی تواند نیت روزه واجب نماید .

رساله عملیه حضرت آیت الله نوری همدانی (دامت برکاته)

 

منبع :2taii.mihanblog.com