اجتماعی

سلام به خدمت دوستان عزیزم؛

با توجه به اینکه به ماه مبارک رمضان نزدیک میشویم این فکر به ذهنم زد که احکامی که در مورد مسائل روزه بیان شده است را برای مخاطبان عزیز روی بلاگ قرار دهم تا اگر نتوانستیم که به رساله ها رجوع کنیم،همینکه در اینترنت میگردیم به احکام این ماه عظیم هم آگاه بشویم.

ضمناً باید عرض کنم که در این پست ها بنده فقط مطالب کلّی را درج کرده ام، اما اگر شما عزیزان سؤالاتی داشتید که مسائل ریزتری را شامل میشد،آنها را در قسمت نظرات برایم بفرستید تا انشاالله پاسخ آنها را نیز در پست های ویژه ای حد اکثر ظرف 24 ساعت برایتان در بلاگ قرار دهم.

برای سلامتی و تعجیل در فرج حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) 3 صلوات ختم بفرمایید

1739- اول ماه به پنج چیز ثابت مى شود:

اول- آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم- آن کـه عـده اى کـه از گـفـته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند ماه رادیده ایم، و همچنین است هر چیزى که بواسطه آن یقین پیدا شود.

سوم- آن که دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم به شرط این که صفت ماه را بر خلاف یـکـدیـگر نگویند و قول آنها قابل تصدیق باشد، پس اگر برخلاف هم صفت ماه را بگویند یا هوا ابر باشد و یا اگر آسمان صاف باشد هیچ کس غیر از دونفر نبیند کفایت نمى کند.

چـهـارم- آن کـه سـى روز از اول ماه شعبان بگذرد که بواسطه آن، اول ماه رمضان ثابت مى شود، وسى روز از اول رمضان بگذرد که بواسطه آن، اول ماه شوال ثابت مى شود.

پنجم- آن که حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

رساله عملیه حضرت آیت الله صافی گلپایگانی (دامت برکاته)

1739-اول ماه به چهار چیز ثابت مى شود:

اول: آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم: عـده اى کـه از گـفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند ماه را دیده ایم و هم چنین است هر چیزى که به واسطه آن یقین یا اطمینان پیدا شود.

سـوم: دو مـرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم، ولى اگر صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، اول مـاه ثابت نمى شود، و هم چنین است اگر شهادت آنان مبتلى به معارض- یا در حکم معارض- باشد مثلا اگـر گروه زیادى از مردم شهر استهلال نمایند، ولى بیش از دو نفر عادل کسى دیگر ادعاى رؤیت ماه را نـکـنـد، یا آن که گروهى استهلال کنند، و دو نفر عادل از میان آنان ادعاى رؤیت کنند، و دیگران رؤیت نـکنند، حال آن که دو نفر عادل دیگر در میان آنها باشد که در دانستن جاى هلال و در تیزبینى و در دیگر خصوصیات مانند آن دو عادل اول باشند، در این چنین موارد اول ماه به شهادت دو عادل ثابت نمى شود.

چـهـارم: سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن اول ماه رمضان ثابت مى شود، و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه شوال ثابت مى شود.

رساله عملیه حضرت آیت الله سیستانی (دامت برکاته)

1456-اول ماه از پنج طریق ثابت مى شود:

1ـ دیدن ماه با چشم، اما دیدن با دوربین و وسایل دیگرى از این قبیل کافى نیست.

2ـ شهادت عده اى که از گفته آنها یقین پیدا شود (هر چند عادل نباشند، همچنین هر چیزى که مایه یقین گردد).

3ـ شهادت دو مرد عادل، ولى اگر این دو شاهد صفت ماه را بر خلاف یکدیگر بگویند، یا نشانه هایى بدهند که دلیل بر اشتباه آنهاست به گفته آنها اول ماه ثابت نمى شود.

4ـ گذشتن سى روز تمام از اول ماه شعبان که اول ماه رمضان با آن ثابت مى شود، یا گذشتن سى روز تمام از اول ماه رمضان که اول ماه شوال ثابت مى شود (البته این در صورتى است که اول ماه قبل مطابق همین طریق ثابت شده باشد).

5ـ حکم حاکم شرع، به این صورت که براى مجتهد عادلى اول ماه ثابت شود و سپس حکم کند که آن روز اول ماه است، در این صورت پیروى از او بر همه لازم است، مگر کسى که یقین به اشتباه او دارد.

رساله عملیه حضرت آیت الله مکارم شیرازی (دامت برکاته)

1811-اول ماه به پنج چیز ثابت مى شود:

اول: آن که خود انسان ماه را ببیند.

دوم: عده اى که از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا مى شود، بگویند: «ماه را دیده ایم» و همچنین است هر طریقى که به واسطه آن یقین یا اطمینان به اول ماه پیدا شود.

سوم: دو مرد عادل بگویند: «در شب ماه را دیده ایم» ولى اگر صفت ماه را برخلاف یکدیگر بگویند یا شهادت آنان خلاف واقع باشد، مثل این که بگویند: «داخل دایره ماه طرف افق بوده»، اول ماه ثابت نمى شود؛ اما اگر در تشخیص بعضى از خصوصیات اختلاف داشته باشند، مثل آن که یکى بگوید: «ماه بلند بود» و دیگرى بگوید: «بلند نبود»، با گفته آنان اول ماه ثابت مى شود.

چهارم: سى روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه رمضان ثابت مى شود و سى روز از اول رمضان بگذرد که به واسطه آن، اول ماه شوال ثابت مى شود.

پنجم: حاکم شرع حکم کند که اول ماه است.

رساله عملیه حضرت آیت الله موسوی اردبیلی (دامت برکاته)

1727-اول ماه به پنج چیز ثابت می شود :

اول : آنکه خود انسان ماه را ببیند .

 دوم : عده ای که از گفتة آنان یقین پیدا می شود ، بگویند ماه را دیده ایم . و همچنین است هر چیزی که به واسطة آن یقین پیدا شود .

سوم : دو مرد عادل بگویند که در شب ماه را دیده ایم ، ولی اگر صفت ماه را برخلاف یکدیگر بگویند و یا آسمان صاف باشد و جمعیت زیادی با دقت تمام برای دیدن ماه اجتماع کنند و نبینند در این صورت که احتمال عقلانی برای اشتباه آن دو نفر هست بگویند ، اول ماه ثابت نمی شود . اما اگر در تشخیص بعض خصوصیات اختلاف داشته باشند مثل

آنکه یکی بگویدماه بلند بود و دیگری بگوید نبود به گفتة آنان اول ماه ثابت می شود .

چهارم : سی روز از اول ماه شعبان بگذرد که به واسطة آن ، اول ماه رمضان ثابت می شود و سی روز از اول رمضان بگذرد که به واسطة آن ، اول ماه شوال ثابت می شود .

پنجم : حاکم شرع حکم کند که اول ماه است .

رساله عملیه حضرت آیت الله نوری همدانی (دامت برکاته)